4 เหตุผลที่ไตรกีฬา ไม่ใช่แค่การ ว่าย ปั่น และ วิ่ง

4 เหตุผลที่ไตรกีฬา ไม่ใช่แค่การ ว่าย ปั่น และ วิ่ง

หากคุณเป็นคนที่สามารถว่ายน้ำ ปั่นจักรยาน และ วิ่งได้ดี และฝึกซ้อมมาพอสมควร แค่นี้ก็คงเพียงพอที่จะทำให้คุณเข้าเส้ยชัยในการแข่งไตรกีฬาได้ แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้คุณมีผลการแข่งที่ดีได้ เพราะอะไร?

เหตุผล 4 ข้อนี้ คือ สาเหตุที่ว่า ทำไมไตรกีฬาจึงไม่ใช่แค่การ ว่าย ปั่น วิ่ง

เวลาในจุดเปลี่ยนกีฬาคือเวลาที่นับรวมในเวลาแข่ง

แค่คุณจัดระเบียบของจุดเปลี่ยนของตัวคุณเอง ไม่ว่าจะเป็นจุดเปลี่ยนจากว่ายมาปั่น หรือ จุดเปลี่ยนจากปั่นมาเป็นวิ่ง พยายามฝึกซ้อมการเข้าจุดเปลี่ยน และ นึกทบทวนในใจว่าคุณจะทำอะไรที่จุดเปลี่ยน เช่น ช่วง 20-30 เมตร สุดท้ายของการว่ายน้ำ ลองนึกดูว่าพอตัวเราไปถึงที่แขวนจักยานแล้วเราจะเรียงลำดับการเปลี่ยนกีฬาของเรายังไง

“รวดเร็ว เรียบง่าย และ เป็นระเบียบ” เป็น 3 สิ่งหลักที่นักไตรกีฬาควรทำในช่วงจุดเปลี่ยน

ส่วนตัวที่ผมทำ ใน T1* ผมจะใส่แว่นกันแดด และ ใส่หมวกจักรยานและลากรถจักรยานออกไปเลย โดยที่รองเท้าจักรยานจะถูกติดไว้ที่บันไดเรียบร้อยแล้ว และผมจะใส่รองเท้าจักรยานตอนปั่นช่วง 200-300 เมตรแรก ส่วนพวกเจลหรือบาร์ที่จะกินตอนแข่ง ผมมักจะกินตอนที่กำลังปั่น หรือ กำลังวิ่ง เพื่อไม่ให้เสียเวลาในการหยุดกิน

*T1 = Transition 1 : Swim to Bike

*T2 = Transition 2 : Bike to Run

เวลารวมที่ควรใช้ในจุดเปลี่ยนกีฬา ในการแข่งระยะ sprint , standard และ half นั้นไม่ควรเกิน 5 นาที ส่วนการแข่งระยะเต็มอาจจะต้องใช้เวลานานกว่านั้นเพราะนักกีฬาอาจต้องมีการเปลี่ยนชุดปั่นหรือชุดวิ่ง

การกินอาหารและการดูดซึมสารอาหารของร่างกาย

พยายามหาข้อมูลว่าตัวคุณเองต้องการพลังงานกี่แคลอรี่ต่อชั่วโมง และ ถ้าเป็นไปได้การมีข้อมูลเรื่องอัตราการเสียเหงื่อ (มิลลิลิตรต่อชั่วโมง) ของตัวเองจะยิ่งทำให้การวางแผนเรื่องการกินระหว่างแข่งของคุณดียิ่งขึ้น

สูตรการคิดอัตราการเสียเหงื่อแบบพื้นฐาน

–น้ำหนักตัว ก่อนการออกกำลังกาย (A)

–น้ำหนักตัว หลังการออกกำลังกาย (B)

A – B = น้ำหนักรวมที่เปลี่ยนไป (C)

–ปริมาณรวมของการดื่มน้ำระหว่างการออกกำลังกาย (D)

C + D = ปริมาณของเหงื่อที่เสียไประหว่างการออกกำลังกาย เป็นมิลลิลิตร (E)

–ความนานของการออกกำลังกาย เป็นนาที หรือ ชั่วโมง (F)

E / F = อัตราการเสียเหงื่อ (มิลลิลิตรต่อชั่วโมง หรือ จำนวนนาทีที่ออกกำลังกาย)

ข้อควรระวัง

–การชั่งนำ้หนักทั้งก่อนและหลังควรมีเสื้อผ้าให้น้อยชิ้นมากที่สุด

–ช่วงเวลาของการออกกำลังกายควรมีอย่างน้อย 60 นาที

การฝึกจิตใจ

เมื่อวันแข่งมาถึง หากเป้าหมายของคุณคือ สถิติที่ดีที่สุด ขอให้คุณเตรียมพร้อมจิตใจที่จะก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเอง และพร้อมยอมรับความทรมานและความเจ็บปวดที่จะเกิดขึ้นระหว่างแข่ง

คำถามสำคัญ คือ จริงๆแล้วคุณต้องการมันมากแค่ไหน มากพอที่จะยอมพาตัวเองไปอยู่ในจุดที่เหนื่อยเกินกว่าที่คุณจะรับไหวหรือไม่ หากคำตอบคือใช่ คุณ “อาจจะ” ได้สถิติใหม่ในการแข่งครั้งนี้

ไตรกีฬา คือ การว่ายน้ำในที่เปิดโล่ง ปั่นจักรยานหลังว่าย และวิ่งหลังปั่น

เกือบจะในทุกๆการแข่งไตรกีฬา การว่ายน้ำจะถูกจัดให้เป็นแบบว่ายน้ำแบบเปิดโล่ง คือ ไม่มีเลนที่นักกีฬาจะมองเห็นใต้น้ำ ไม่มีเชือกขึงกั้นระหว่างเลนเหมือนสระว่ายน้ำ

สิ่งสำคัญที่คุณควรจะฝึกให้ชำนาญคือ การดูทิศทางระหว่างว่ายน้ำ เพื่อให้สามารถว่ายได้เป็นเส้นตรงตามระยะทางที่กำหนดไว้ และ การว่ายตามนักกีฬาคนอื่นเพื่อประหยัดพลังงาน

อีกสิ่งที่ควรระวังคือ ช่วงหลังจากว่ายน้ำเสร็จใหม่ๆและกำลังวิ่งเพื่อไปจุดจอดจักรยาน ร่างกายคุณมีการเปลี่ยนการเคลื่อนไหวจากแนวนอนมาเป็นแนวตั้ง กล้ามเนื้อช่วงขาจึงอาจจะยังไม่พร้อมใช้งาน คุณจึงควรฝึกเพื่อให้ร่างกายคุ้นเคยกับการเปลี่ยนกลุ่มกล้ามเนื้อจากการว่ายไปปั่น

ที่ขาดไม่ได้คือ การฝึกซ้อมวิ่งหลังปั่นเพื่อให้ร่างกายสามารถทนต่อการใช้งานกลุ่มกล้ามเนื่อที่คล้ายกันของการปั่นและวิ่ง และ ทำให้คุณสามารถวิ่งเร่งความเร็วได้หลังการปั่นระยะทางไกล

ลองนึกภาพ การแข่ง Ironman 70.3 ที่คุณจะต้องวิ่ง 21 กม. หลังว่าย 1.9 กม. และ ปั่น 90 กม. ถ้าคุณไม่มีกล้ามเนื้อขาและลำตัวที่แข็งแรง มันจะยากมากที่คุณวิ่งได้ดีโดยเฉพาะช่วง 5 กม. สุดท้าย

ท้ายที่สุดแล้ว ไตรกีฬา มันก็คือกีฬาอีกหนึ่งชนิดในตัวของมันเอง และมันก็ไม่ใช่การรวมเอากีฬา ว่ายน้ำ ปั่นจักรยาน และวิ่ง มาไว้ด้วยกัน ถ้าคุณสามารถฝึกซ้อมและมีคำตอบใ้ห้กับตัวเองในทุกๆเรื่องของบทความนี้ ผมมั่นใจว่าคุณจะมีผลการแข่งที่ดีขึ้นในการแข่งครั้งหน้าของคุณอย่างแน่นอน

TC triathlon

Subscribe, like and share for more useful articles, photo and VDO clips at